आदिवासी हा मुळचा हया देशाचा मालक असून सुध्दा तो आज खेडयामध्ये मूलभूत गरजेपासून, विकासापासून वंचित दारिद्रयाचे जिवन जगत आहे. विकासाची गंगा त्यांच्यापर्यंत पोहचलीच नाही, आदिवासी विकासाच्या नावांने आज नविन नविन योजना तयार करून त्यावर करोडो रुपये
खर्च केले जात आहे. परंतु आंधळा दळतो व कुत्रा
‘पीठ खातो अशी अवस्था हया शासकीय योजनेची झाली आहे. योजना कितीही चांगल्या असल्यातरी ती राबविणारी यंत्रणा कमकुवत निक्रिय….